TY - JOUR T1 - Deep seated Candidiasis TT - عفونت های احشائی ناشی از کاندیدا-بخش دوم JF - labdiag JO - labdiag VL - 12 IS - 49 UR - http://labdiagnosis.ir/article-1-418-fa.html Y1 - 2020 SP - 21 EP - 29 KW - candidiasis KW - systemic mycoses KW - invasive infections KW - fungal infections KW - mycotic diseases N2 - به طور کلی پریتونیت کاندیدایی در بیماران سرپایی با دیالیز پریتونال مزمن و یا در افرادی که پیوند کبد یا پانکراس داشته یا مورد عمل جراحی دستگاه گوارش قرار گرفته اند ممکن است به وجود آید. در چنین بیمارانی فاکتورهای خطر اضافی برای پریتونیت کاندیدایی شامل مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک، عمل جراحی شکمی ثانویه برنامه ریزی نشده و پرفوراسیون گاستر واینتستینال اکتساب شده در بیمارستان می باشد. کاندیدیازیس هپاتوسپلنیک به صورت غالب در بیماران نوتروپنیک، به ویژه آن هایی که لوکمی دارند، دیده می شود. اگر چه عفونت هنگام حضور نوتروپنی آغاز می شود، غالبا تا بعد از بهبودی نوتروپنی قابل آشکار سازی نیست. علائم و نشانه ها شامل تب، درد شکمی، هپاتومگالی و اسپلنومگالی است. گونه های کاندیدا شایع ترین علت اندوکاردیت های قارچی هستند. فاکتورهای خطر برای اندوکاردیت کاندیدایی شامل جراحی دریچه مصنوعی قلب، بیماری دریچه ای قلب که از قبل موجود باشد، کاتترهای داخل رگی، مصرف آنتی بیوتیک ‌های وسیع الطیف، سوء مصرف داروهای داخل رگی و استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی می ‌باشند. جراحی دریچه قلب بزرگ ترین فاکتور خطر برای اندوکاردیت کاندیدایی است و بیش از 50 % بیماران سابقه چنین جراحی را داشته اند. پریکاردیت چرکی مربوط به گونه های کاندیدا یک عفونت تهدید کننده زندگی و البته فعلا نادر است. فاکتورهای خطر شامل ایمنوسوپرسیون، جراحی قلب و مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف است. علائم و نشانه های پریکاردیت کاندیدایی غیر اختصاصی هستند و تشخیص توسط کشت مایع پریکاردیال یا آزمایش هیستولوژیکی بافت پریکارد صورت می گیرد. گونه های کاندیدا علت برجسته و عمده اندوفتالمیت قارچی هستند. اگر چه اندوفتالمیت کاندیدایی به صورت شایع تری به وسیله کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود، گونه های دیگر کاندیدا نیز می توانند موجب این عفونت شوند. موقعی‌که آزمایش فوندوسکوپی کامل و دقیق اجرا می شود، تقریبا 15 تا 28 درصد بیماران غیرنوتروپنیک مبتلا به کاندیدمی علائم و شواهدی از اندوفتالمیت دارند. از آنجا که لزیون های سفید و شبیه توپ پنبه ای که در فوندوسکوپی دیده می شوند به صورت غالب از نوتروفیل ها تشکیل شده اند، بنابراین اندوفتالمیت کاندیدایی به صورت کمتر شایع در بیمارانی که نوتروپنیک هستند مشاهده می شود. مننژیت کاندیدایی اکثر اوقات در اطفال نارس و در بیمارانی که تحت یک روش جراحی نوروسرجیکال قرار گرفته اند پدید می آید. این بیماری در بیمارانی که سیستم ایمنی مختل شده مرتبط با نوتروپنی، ایدز، یا نقایص ارثی در عملکرد نوتروفیل دارند کمتر دیده شده است. ذات الریه کاندیدایی یک عفونت نادر است که غالبا زیادی تشخیص داده می شود. عفونت در نتیجه انتشار هماتوژنوس و یا به وسیله آسپیراسیون ترشحات عفونی شده واقع می شود. فاکتورهای خطر شامل نوتروپنی، ازوفاژیت کاندیدایی، استفاده از آنتی بیوتیک‌ های وسیع الطیف و بدخیمی هماتولوژیک می باشد. راه معمولی عفونت در استئومیلیت و نیز آرتریت کاندیدایی، راه انتشار از طریق خونی است. هر دو نوع عفونت در طول و یا متعاقب کاندیدیازیس منتشره خونی گزارش شده است. بنابراین فاکتورهای خطر برای چنین عفونت هایی نوعا عوامل خطر برای کاندیدیازیس منتشره خونی است. M3 ER -