خانواده پارااکسونازها در انسان شامل ژن هایPON1 ،PON2 ،PON3  می باشند. این ژن ها روی بازوی بلند کروموزوم ۷ قرار دارند و از نظرساختاری مشابه یکدیگرند. بین توالی نوکلئوتیدی این سه ژن حدود ۷۰٪ شباهت وجود دارد. هر سه دارای ۹ اگزون هستند که در موردPON1  یک کد اضافی در موقعیت 106 (لیزین) در اگزون 4 دارد که در سایر ایزو آنزیم ها حضور ندارد.
برخلاف پارااکسوناز ۱، پارااکسوناز ۲ و ۳ فعالیت پارااکسونازی و آریل استرازی محدودتری دارند و بیشتر دارای نقش آنتی اکسیدانی هستند و اکسیداسیون داخل سلولی را کاهش می دهند. پارااکسوناز ۲ یک آنزیم درون سلولی است و اکسیداسیون  LDLرا در سلول کاهش می دهد. پارااکسوناز ۳ کمتر از پارااکسوناز ۱ با HDL سرمی ارتباط دارد.
mRNA آنزیم PON3 عمدتا در کبد و کمتر در کلیه بیان می شود. mRNA آنزیمPON1 در کبد بیان می شود. در حالی که mRNA آنزیم PON2 در بافت های مختلفی بیان می شود. سنجش غلظت این آنزیم ها در بیماری های مختلف نظیر: آرتریت روماتوئید، هایپرتیروئیدیسم، اوتیسم، آلزایمر، اورمی، آترواسکلروز، بیماری عروق کرونر، انواع دیابت، مصرف سیگار، هیپرلیپیدمی، بیماری های کبدی و کلیوی، ارزش تشخیصی دارد.