مقدمه: علیرغم تلاش زیاد برای انتقال و به اشتراک گذاری دانش در سازمان ها، تلاش های انجام شده در این زمینه با چالش های زیادی روبرو است. در بسیاری از موارد حتی زمانی که تسهیلات مناسب برای به اشتراک گذاری دانش در سازمان ها وجود دارد، کارکنان چندان علاقه مند به انجام این کار نیستند و دانش خود را پنهان می کنند. از سوی دیگر، پنهان کردن دانش می تواند منجر به کاهش بهره وری و حتی کاهش سود در سازمان ها به ویژه سازمان های بهداشتی و درمانی و بالاخص آزمایشگاه های بالینی گردد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین فرهنگ سازمانی با پنهان سازی دانش فردی و سازمانی در آزمایشگاه های بیمارستانی و مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.

مواد و روش ها: پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر در سال 95-94 در بین کارکنان آزمایشگاه های بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کل کارکنان آزمایشگاه ها به تعداد 750 نفر بود که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان تعداد 256 نفر به صورت تصادفی برحسب تعداد کارکنان هر یک از آزمایشگاه های بیمارستانی و مراکز بهداشتی درمانی با روش نمونه گیری تخصیص متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پنهان سازی و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون همراه با سوالات دموگرافیک کارکنان بود. تعداد 220 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند و بنابراین ضریب پاسخگویی برابر 80% به دست آمد. داده های به دست آمده توسط نرم افزار 22 spss مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج توصیفی به صورت میانگین و انحراف معیار و نتایج تحلیلی با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، پیرسون و تی دو نمونه ای و آنالیز واریانس یک طرفه ارائه گردید.

یافته ها: تعداد 220 نفر از کارکنان آزمایشگاه ها در مطالعه حاضر شرکت کردند که بیشتر آن از جنس مونث، دارای مدرک تحصیلی کارشناسی، دارای سابقه کار 6 ماه تا 2 سال و 11 تا 15 سال و بدون سابقه مدیریتی بودند. میزان فرهنگ سازمانی و پنهان سازی دانش و مولفه های آن ها در سطح متوسط بود و هم بستگی معکوس و معنی داری بین فرهنگ سازمانی و مولفه پنهان سازی دانش مشاهده شد.

نتیجه گیری: تقویت فرهنگ سازمانی و مولفه های آن شامل مشارکت سازمانی، وحدت و یکپارچگی، سازگاری کارکنان و توجه خاص بر ماموریت سازمان، موجب کاهش پنهان سازی دانش فردی و سازمانی در آزمایشگاه های بالینی می شود.