هموگلوبین A1c درصدی از هموگلوبین تام هست که طی دوران اریتروپوئز و در طول عمر 120 روزه RBC به NH3+ اسیدآمینه والین ابتدایی زنجیره بتا گلوبین متصل شده و با حذف بار مثبت باعث القای بار منفی و در نتیجه حرکت سریع آن در الکتروفورز هموگلوبین می شود. مقدار طبیعی Hb-A1c حدود 6% بوده و افزایش آن شاخصی از دیابت، پایش درمان و مقدار تقریبی قند خون بیمار طی 3 ماه گذشته می باشد. از آنجایی که در هموگلوبینوپاتی ها ممکن است یک یا هر دوی زنجیره بتا به گلوبین دیگر جهش پیدا کند، در نتیجه سهم هموگلوبین A کمتر شده و به هموگلوبین واریانت (X) افزوده می شود و بدین ترتیب مقدار HbA1c نیز کمتر میشود. در موارد هموزیگوت مثل S/S، مقدار هموگلوبین A و در نتیجه HbA1c به صفر رسیده و بجای آن HbS1c تشکیل می شود که در صورت استفاده از HPLC و کاپیلاری الکتروفورز می بایست مقدار HbA1c اصلاح شود. در این مقاله روش های اصلاح HbA1c با دو روش فوق، عوامل تداخلگر در آن و همچنین روش های جایگزین آن معرفی و مورد بحث قرار خواهد گرفت.
Vazifeh Shiran N, Shaker Taheri M S. Hemoglobin A1c and g-Hb measurement and correction in the diagnosis and monitoring of diabetes. 3 2024; 16 (65) :22-45 URL: http://labdiagnosis.ir/article-1-586-fa.html
وظیفه شیران نادر، شاکر طاهری مریم سادات. سنجش و اصلاح هموگلوبین A1c و g-Hb در تشخیص و پایش دیابت. نشریه آزمایشگاه و تشخیص. 1403; 16 (65) :22-45
