تهاجم به صفحه ناخن توسط قارچ های درماتوفیت تحت عنوان  tinea unguium شناخته می شود. عفونت زیر صفحه ناخن در قسمت انتهایی (لبه آزاد ناخن) یکی از شایع ترین فرم های تهاجم قارچی ناخن است و عموما بستر ناخن و زیر لبه ناخن را درگیر می کند. عفونت درماتوفیتی معمولا در جهت distal-to-proximal است. در اینجا یک التهاب ملایم باعث تولید هایپرکراتوز و پاراکراتوز فوکال می شود. هایپرکراتوز زیر ناخن موجب جدا شدن صفحه ناخن از بستر آن می شود. تریکوفیتون روبروم، تریکوفیتون منتاگروفیتس و اپیدرموفیتون فلوکوزوم سه عامل اصلی کچلی ناخن  می باشند. به استثنای اونیکومایکوز سفید سطحی، تینا اونگیوم یا عفونت های درماتوفیتی ناخن ها به خصوص ناخن های شصت پا درمان بسیار مشکلی دارند. در حقیقت تا قبل از این که داروهای ضد قارچی سیستمیک عرضه شوند، تینا اونگیوم به عنوان یک بیماری علاج ناپذیر در نظر گرفته می شده است. درمان های قبلی شامل درآوردن ناخن به طریقه شیمیایی یا مکانیکی بود که به دنبال آن درمان موضعی انجام می شد، هر چند که عود عفونت شایع بوده است. برای تشخیص تینا اونگیوم از قسمت های هایپرکراتینیزه زیر صفحه ناخن و نیز از مرز نسج سالم از غیر سالم نمونه برداری انجام شده و با روش های مستقیم میکروسکپی و کشت آزمایش انجام می شود.