ناباروری یکی از شایع ترین مشکلات جهان است. مردان مسئول حدود نیمی از موارد ناباروری هستند. یکی از مهم ترین دلایل ایجاد ناباروری در مردان اختلال در مسیر اسپرماتوژنز است. اسپرماتوژنز فرآیند تولید اسپرم بالغ از اسپرماتوگونی می باشد، که دارای سه مرحله اصلی میتوز، میوز و اسپرمیوژنز است. اختلال در هر مرحله از اسپرماتوژنزمی تواند باعث تولید اسپرم غیرطبیعی یا عدم تولید اسپرم شود که منجر به ناباروری در مردان می گردد. ناباروری براساس انواع اختلالات اسپرم به چهار گروه آزواسپرمی، الیگوزواسپرمی، آستنوزواسپرمی و تراتوزواسپرمی طبقه بندی می شود. عوامل ایدیوپاتیک و شناخته شده متعددی در ایجاد ناباروری مردان نقش دارند. از اساسی ترین عوامل ایجاد کننده ناباروری مردان می توان عوامل ژنتیکی را نام برد. یکی از عوامل ژنتیکی دخیل در ناباروری مردان miRNA ها می باشند. اسپرماتوژنز نیز به عنوان یک فرآیند مهم بیولوژیکی بوسیله miRNA های مختلف تنظیم می شود. بیان غیرطبیعی miRNA ها در بیضه باعث اختلال در مسیر اسپرماتوژنز و ایجاد ناباروری در مردان می گردد. همچنین miRNA ها می توانند به عنوان بیومارکرهای مولکولی برای تشخیص ناباروری در مردان مورد استفاده قرار گیرند. در این مقاله به نقش miRNA  ها در اسپرماتوژنز و ناباروری مردان پرداخته می شود.