1- کلینیک ژنتیک، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، گروه علوم پایه/ اخلاق، فرهنگستان علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 2- کلینیک ژنتیک
چکیده: (322 مشاهده)
زمینه: مرحله نخست در آزمایش‌های ژنتیکی، معمولاً استخراج DNA با کیفیت بالا است. Feriedrich Miescher در سال 1869 میلادی طی مطالعه‌ای که روی ترکیب سلولی انجام داد،DNA را کشف و آن را از لکوسیت ها جدا کرد و نام آن را "نوکلئین" گذاشت Mazelson و Stahl یک روش استاندارد استخراج DNA را در سال 1958 میلادی با استفاده از سانتریفیوژ گرادیان چگالی نمک بر روی نمونه‌های E. coli معرفی کردند. متعاقباً، تکنیک‌های استخراج DNA برای منابع مختلف بیولوژیکی اصلاح شدند. روش کار: روش‌های استخراج DNA به دو دسته فیزیکی و شیمیایی تقسیم می‌شوند. روش‌های فیزیکی شامل خرد کردن نمونه است، در حالی که روش‌های شیمیایی با استفاده از موادی نظیر سلول‌های کشت بافت، نمونه‌ها را به راحتی لیز می‌کنند. همچنین، کیت‌های تجاری فرآیند استخراج DNA از منابعی مانند گلبول‌های سفید، مو، استخوان، بزاق، ناخن، پوست و سایر سلول‌های هسته دار را ساده کرده و باعث افزایش سرعت و دقت در انجام این فرآیند شده‌اند. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل DNA برای تعیین ویژگی‌های جمعیت شناختی و ژنتیکی و همچنین شناسایی افراد ناشناس بسیار مهم است. پیشرفت‌های اخیر در تجزیه و تحلیل DNA، این فناوری را قابل دسترس کرده و به باستان شناسان، انسان شناسان و متخصصان پزشکی قانونی این امکان را داده است که داده‌های ژنتیکی قابل اعتماد را از بقایای باستانی استخراج کنند. نتیجه‌گیری: هدف این مقاله بررسی کاربرد روش‌های آزمایشگاهی استخراج DNA در باستان شناسی است. پیشرفت‌های تکنولوژیک و استفاده از کیت‌های تجاری، استخراج DNA از بقایای باستانی را تسهیل کرده و نقش مهمی در تحقیقات باستان شناسی و سایر علوم مرتبط ایفا می‌کند.
